İmâm Ebû Hanîfe’nin Ehl-İ Beyt Mensuplarıyla Münasebetleri

Abstract

“İmâm Ebû Hanîfe’nin Ehl-i Beyt Mensuplarıyla Münasebetleri” konulu bu makalede, “Hz. Peygamber’in ailesi, yakın akrabası ve soyu” anlamında Ehl-i beyt’in fazileti, Ebû Hanîfe’nin Ehl-i beyt mensuplarına karşı tutum ve davranışı ele alınmış; maruz kaldıkları maddî-manevî sıkıntılar karşısında hep onların yanında yer aldığı, kalbî yakınlık duyduğu, yönetimlerin siyasi baskıları karşısında onların muhalif duruş ve hareketlerini haklı gördüğü tespit edilmiştir. Ebû Hanîfe, Zeyd b. Alî Zeynelâbidîn’in muhalif siyasi hareketine maddi ve manevi destek vermiş, onun kardeşi Muhammed el-Bâkır’ın ilim meclisinde bulunmuş ve onun oğlu Ca’fer es-Sâdık ile akran bir âlim olarak dostane ilişki kurup ilmi müzakerelerde bulunmuştur. Ebû Hanîfe’nin ilmî tecrübe ve fıkıh müktesabatının temelinde bulunan sahâbî kaynaklardan birinin Hz. Ali olması, babası ve dedesi vasıtasıyla onun hayır duasını alması, Ehl-i beyt mensuplarına karşı tutum ve davranışını etkilemiş olmalıdır. Ca’fer es-Sâdık ile beraberliği kastedilerek “İki yıl olmasaydı, Nu’mân helâk olurdu.” diye Ebû Hanîfe’ye nisbet edilen sözün mesnetsiz olup bazı Şiîler tarafından istismar edildiği tespit edilmiştir.

In this article on “The Relationships of Imam Abu Hanifa with Ahl al-Bayt Members”, the virtue of Ahl al-Bayt in the sense of the “Prophet’s family, close relative and lineage” and Abu Hanifa’s attitude and behavior towards the members of Ahl al-Bayt are discussed. It was determined that he always stood by them in the face of material and moral difficulties they were subjected to, felt a heartfelt closeness, and saw their opposition and actions justified in the face of political pressures of the administrations. Abu Hanifa supported Zayd b. Ali Zaynalabidin for his opposition political movement both materially and morally and became a student of his brother Muhammed al-Bâqir and had friendly relations and scientific negotiations with his son Ja’far al-Sâdiq as a peer scholar. Being one of the sahaba/ashab sources that are at the basis of Abu Hanifa’s scientific experience and fiqh accumulation is Ali b. Abu Tâlib and receiving his blessings through his father and grandfather must have affected his attitude and behavior towards the members of Ahl al-Bayt. And also it has been determined that the statement attributed to Abu Hanifa as “if it were not for two years, Nu’man would have been perished/exhausted” by referring to the association with Ja’far as-Sâdiq was unfounded and exploited by some Shiites.

Telif hakları gereğince yayın erişime kapalıdır. Yayın yayıncı tarafından erişime açık ise bağlantılar kısmından ulaşılabilmektedir.

20.12.2020