Şiirde Düşünmek: Melih Cevdet Anday ve Özdemir Asaf’in Şiirleri Üzerine Gözlemler
Özet
Şiir sanatı üzerine yapılan çalışmalarda ses ve imge baskın bir rol oynar. Düzyazı ile
şiir dili arasında yapılan ayrımların doğal bir sonucu olarak, şiir sanatının söylevden
ayrı, ses ve imge gibi dış dünyanın somut verilerine dayanan bir sanat olduğu görüşü
hâkimdir. Buna karşın, şiirde düşünce, kimi zaman didaktik kimi zaman da şiirsel bir
derin düşünme şeklinde, ses ve imgeden bağımsız olarak ortaya çıkmaktadır. Özellikle,
duyguların denetimsiz bir şekilde dışa vurulduğu romantik şiire karşı çıkan modernist
şairlerin akla yaptıkları vurgu, bu makalenin ağırlık noktasını oluşturur. Modernist
şairler kalbin çığlığı yerine zihnin çığlığını tercih etmişler; modern yaşamın buhranını
düşünsel yönü ağır basan şiirlerle dile getirmişlerdir. Modern Türk şiirinde de bu
yönde eser veren şairlere rastlanır. Bu makalede, ilkin, Türk edebiyatında fikir şiirleri
hakkında genel bir bilgi verilecek, ardından Eliot ve Pound’un görüşleri özetlenecek,
sonra da Melih Cevdet Anday ve Özdemir Asaf’ın ses ve imgeden çok düşünceyi öne
çıkardıkları şiirleri tartışılacaktır Telif hakları gereğince yayın erişime kapalıdır. Yayın yayıncı tarafından erişime açık ise bağlantılar kısmından ulaşılabilmektedir. 29.06.2021
Kaynak
Türk Dili ve Edebiyatı DergisiBağlantı
https://cdn.istanbul.edu.tr/file/JTA6CLJ8T5/53AC63B58DC94C89B229526F5FC556EEhttps://hdl.handle.net/20.500.12723/3108