| dc.description.abstract | Osmanlı Devleti’nin yeniçağ devletler sistemindeki yeri ve başkent İstanbul’un bir diplomasi merkezi olarak konumu şimdiye dek yerli ve yabancı yazında yeterince işlenmiştir. [G. Berridge, “Notes on the origins of the diplomatic corps: Constantinople in the 1620s”, Discussion Papers in Diplomacy, Netherlands Institute of International Relations ‘Clingendael’ No. 92, Mayıs 2004; Emrah Safa Gürkan, “Bir Diplomasi Merkezi Olarak Yeni Çağ İstanbul’u”, M. Akif Aydın, Feridun Emecen ve Coşkun Yılmaz (haz.), Antik Çağ’dan 21.Yüzyıl’a Büyük İstanbul Tarihi - Siyaset ve Yönetim- I, 372-399.] Mevcut çalışma da on yedinci yüzyılın ilk yarısında, ancak ağırlıklı olarak Sultan IV. Murad döneminde, İstanbul’a gelen Avrupa devletleri elçilerinin ağırlanmasını ele almaktadır. Bu dönemin hareketli diplomatik yapısı şüphesiz mukayeseyi oldukça kolaylaştırmaktadır: Öyle ki, 1620’lere ve 1630’lara geldiğimizde, İstanbul’da daimi elçilik statüsünde Venedik, Avusturya, Fransa, Hollanda, İngiltere, Eflak, Boğdan ve Erdel’in temsilcileri bulunmakta, bunun haricinde Moskova Devleti, Lehistan ve İsveç (ve kısa bir süre için asi Çeh/Bohemya) Krallıklarından da olağanüstü misyonla elçiler şehri ziyaret etmekteydi. | en_US |
