Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Taşdelen Sularının Üsküdar ve Kadıköy Halkına Ulaştırma Çalışmaları

Abstract

Türk-İslam kültüründe ve edebiyatında su için yazılmış ve günümüze ulaşmış birçok edebî beyit bulunmaktadır. Divan şiirinde âşığın gözü çeşme, gözyaşı ise bu çeşmeden akan sudur. “Âb-ı revân” (akarsu) tamlaması sevgilinin boyunu ifade eder. Âşık, sevgilinin taş yüreğini eritmek için devamlı akan gözyaşı suyunu kullanır. Sevgilinin mahallesini gözyaşıyla sulayıp süpürür. Kâbe olan sevgilinin eşiğine gözyaşı suyunu götürmekle sevaba girer. [İskender Pala, Ansiklopedik Divan Şiiri Sözlüğü, (Ankara: Akçağ Yayınları, 1989), s./p. 13.] Gündelik hayatımızda ise gidenin arkasından çabuk dönmesi için su dökülmesi, suyun yer yüzüne indikten sonra canlı yaşamında vazgeçilmez olması sebebiyle “su gibi aziz ol” deyiminin halk arasında sıklıkla kullanılması suya yüklenilen sıfatı göstermesi açısından önemlidir.