Üniversite öğrencilerinde manevi iyi oluş ve narsistik eğilim ilişkisi: İstanbul örneği

Abstract

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerindeki manevi iyi oluş ve narsistik kişilik eğilimi arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın yöntemi, korelasyonel araştırma modelindedir. Araştırmaya 468 üniversite öğrencisi (116 erkek, 352 kadın) katılmıştır. Araştırmada veri toplama araçları olarak, Kişisel Bilgi Formu, Narsistik Kişilik Envanteri-13, Manevi İyi Oluş Ölçeği kullanılmıştır. Veriler bağımsız örneklemler için t testi, tek yönlü varyans analizi, Pearson korelasyon katsayısı ve basit doğrusal regresyon analizleri ile test edilmiştir. Analiz sonucuna göre, manevi iyi oluş ile narsistik kişilik arasında düşük düzeyde negatif yönde anlamlı bir ilişki (r = -.14, p = .003) bulunmuştur. Basit doğrusal regresyon analizi sonucuna göre ise manevi iyi oluşun narsistik kişiliğin anlamlı bir yordayıcısı olduğu görülmektedir (R= .14, R2= .02, p < .01). Araştırmanın bir başka sonucuna göre ise narsistik kişilik düzeyi cinsiyete göre anlamlı düzeyde farklılaşmazken manevi iyi oluş düzeyi cinsiyete göre anlamlı düzeyde farklılaşmıştır. Buna göre, kadınların manevi iyi oluş puanlarının erkeklerden anlamlı olarak daha yüksek olduğu görülmektedir. Ayrıca, öğrencilerin okudukları fakülteye göre manevi iyi oluşları ve narsistik kişilik eğilimleri anlamlı düzeyde farklılık göstermiştir. Buna göre ilahiyat fakültesi öğrencilerinin manevi iyi oluş puanı eğitim fakültesi öğrencilerine göre daha yüksek bulunmuştur. Hukuk fakültesinde okuyan öğrencilerin narsistik kişilik puanları ilahiyat fakültesi öğrencilerine göre daha yüksek bulunmuştur. Narsistik kişilik ve manevi iyi oluş düzeylerinde, bireylerin kendilerini dini-manevi anlamda değerlendirmeleri açısından da anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Buna göre kendini manevi olarak değerlendiren öğrencilerin, ne dindar ne manevi olarak değerlendiren öğrencilere göre; kendini dindar olarak ve hem dindar hem manevi olarak değerlendiren öğrencilerin de kendini manevi olarak ve ne dindar ne manevi olarak değerlendiren öğrencilere göre manevi iyi oluş puanlarının daha yüksek olduğu saptanmıştır. Ayrıca kendisini ne dindar ne manevi olarak değerlendiren öğrencilerin, kendisini dindar olarak değerlendiren öğrencilere göre narsistik kişilik puanları yüksek çıkmıştır. Araştırma bulguları ilgili literatür kapsamında tartışılıp yorumlanmış ve çeşitli öneriler sunulmuştur. ----- The purpose of this research is to examine the relationship between spiritual well-being and narcissistic personality tendency among university students. The method of the research is correlational research design. A total of 468 university students (116 males, 352 females) participated in the study. Personal Information Form, Narcissistic Personality Inventory-13, and Spiritual Well-Being Scale were used as data collection instruments in the research. The data were tested using independent samples t-test, one-way analysis of variance, Pearson correlation coefficient, and simple linear regression analyses. According to the analysis results, a low level of statistically significant negative relationship was found between spiritual well-being and narcissistic personality. According to the result of simple linear regression analysis, it is seen that spiritual well-being is a significant predictor of narcissistic personality. Another result of the study indicates that while the level of narcissistic personality does not significantly differ according to genders, the level of spiritual well-being significantly differs according to gender. Accordingly, it is observed that females have significantly higher spiritual well-being scores than males. Additionally, spiritual well-being and narcissistic personality tendencies of students vary significantly according to the faculty they study in. Accordingly, the spiritual well-being score of theology faculty students was found to be higher compared to education faculty students. The narcissistic personality scores of students studying in the law faculty were found to be higher compared to theology faculty students. Significant differences were also found in the levels of narcissistic personality and spiritual well-being in terms of individuals' self-evaluation in religious-spiritual terms. According to this, it was found that the spiritual well-being scores of students who evaluate themselves spiritually were higher than those who evaluate themselves neither religious nor spiritual; students who evaluate themselves as religious and both religious and spiritual have higher spiritual well-being scores compared to those who evaluate themselves spiritually and neither religious nor spiritual. Additionally, students who evaluate themselves as neither religious nor spiritual had higher narcissistic personality scores compared to students who evaluate themselves as religious. The research findings were discussed and interpreted within the scope of relevant literature, and various recommendations were made.