| dc.description.abstract | Bu araştırmanın temel amacı üniversite öğrencilerinde özyeterlik ve psikolojik sağlamlık arasındaki ilişkide manevi iyi oluşun aracı rol etkisinin incelenmesidir. Araştırma, nicel bir çalışma olup korelasyonel araştırma modelindedir. Araştırma kapsamında özyeterlik, psikolojik sağlamlık ve manevi iyi oluş değişkenleri kullanılmış ve manevi iyi oluşun bu değişkenler arasındaki aracı rol etkisine bakılmıştır. Araştırmanın evrenini İstanbul'da 2022-2023 öğretim yılları arasında herhangi bölüme kayıtlı olan devlet ve vakıf üniversite öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırma örneklemi ise 449 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama araçları olarak Genel Özyeterlik Ölçeği, Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği ve Spiritüel İyi Oluş Ölçeği'ne ek olarak katılımcıların demografik bilgilerine ulaşabilmek amacıyla da araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmada toplanan veriler, SPSS 29 Paket Programı ve PROCESS Macro koşullu süreç analizi ile analize tabi tutulmuşlardır. Verilerin analizi için ilk olarak dağılımın normalliği test edilmiştir. Dağılımın normalliğinin sağlandığı tespit edildikten sonra bağımsız gruplar t-Testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) uygulanmıştır. ANOVA sonrasında anlamlı farklılıkların oluştuğu grupları belirlemek amacıyla post-hoc analiz teknikleri uygulanmıştır. Aracılık analizleri için ise regresyon temelli aracılık macrosundan (Process Model 4) yararlanılmıştır. Bu sayede değişkenlerin doğrudan ve dolaylı rolleri ortaya çıkarılmıştır. Analiz sonuçlarından elde edilen bulgulara göre üniversite öğrencilerinin, özyeterlikleri ve psikolojik sağlamlıkları arasındaki ilişkide manevi iyi oluşun doğrudan kısmi düzeyde aracı rol etkisinin olduğu tespit edilmiştir. Buna göre, psikolojik sağlamlık özyeterliği toplamda pozitif yönde ve anlamlı düzeyde yordarken doğrudan da anlamlı düzeyde yordamıştır. Psikolojik sağlamlık manevi iyi oluşu da pozitif yönde anlamlı olarak yordamıştır. Ayrıca, manevi iyi oluş da özyeterliği pozitif yönde anlamlı düzeyde yordamıştır. Aracılık modeli sonucunda değişkenler özyeterlik varyansının yaklaşık %32'sini açıklamış ve manevi iyi oluş, psikolojik sağlamlık ve özyeterlik arasındaki ilişkiye kısmen aracılık etmiştir.
-----
The main purpose of this study is to examine the mediating role of spiritual well-being in the relationship between self-efficacy and psychological resilience in university students. The research is a quantitative study and is in correlational research model. Within the scope of the research, self-efficacy, psychological resilience and spiritual well-being variables were used and the mediating role effect of spiritual well-being between these variables was examined. The population of the study consists of state and foundation university students enrolled in any department in Istanbul between the academic years 2022-2023. The research sample consists of 449 students. In addition to the General Self-Efficacy Scale, Brief Psychological Resilience Scale and Spiritual Well-Being Scale as data collection tools, the Personal Information Form prepared by the researcher was used to access the demographic information of the participants. The data collected in the study were analyzed with SPSS 29 Package Program and PROCESS Macro conditional process analysis. For the analysis of the data, the normality of the distribution was tested first. After it was determined that the normality of the distribution was ensured, independent groups t-test and one-way analysis of variance (ANOVA) were applied. For mediation analyses, the regression-based mediation macro (Process Model 4) was used. In this way, the direct and indirect roles of the variables were revealed. According to the findings obtained from the analysis results, it was determined that spiritual well-being had a direct partial mediating role effect in the relationship between self-efficacy and psychological resilience of university students. According to this, psychological resilience significantly and positively predicted self-efficacy overall and directly. Psychological resilience also significantly and positively predicted spiritual well-being. Furthermore, spiritual well-being significantly and positively predicted self-efficacy. The mediation model results indicated that the variables explained approximately 32% of the variance in self-efficacy, and spiritual well-being partially mediated the relationship between psychological resilience and self-efficacy. | en_US |
