Examining the Relationship between Fear of COVID-19 and Spiritual Well-being

Abstract

The continuing spread of the COVID-19 (coronavirus) pandemic has psychological effects on many individuals. One of these effects is the fear of COVID-19. In this study, it is aimed to examine the fear of COVID-19 in terms of spiritual well-being. In addition, the fear of COVID-19 was examined within the framework of gender, age range, education, income level, whether there is someone diagnosed with COVID-19 nearby and marital status. The study group of the research consisted of 474 adults (261 females, 213 males) were selected by the convenient sampling method. The research method is the correlational survey model. Data was obtained using the Demographic Information Form, the Spiritual Well-being Scale, and the COVID-19 Fear Scale. Descriptive statistics, t-test for independent groups, ANOVA, Pearson Correlation test and regression analysis were used in the study. Group comparison analysis revealed that women experienced higher levels of fear of the coronavirus. While those with postgraduate education reported significantly lower levels of fear of the coronavirus than those with other education levels. Fear of the coronavirus did not differ according to the age range, income level, and marital status of the participants. According to the results of the correlation analysis, a negative correlation between the fear of coronavirus and spiritual well-being and sub-dimension of spiritual well-being "transcendence" was found; and a positive correlation between the fear of the coranavirus and the sub-dimension of spiritual well-being "anomie" was found. Regression analysis showed that "anomie" positively predicted the fear of coronavirus. The findings of the research were discussed within the scope of the related literature.

Dünyada yayılmaya devam eden COVID-19 (Yeni Coranavirüs) pandemisinin birçok birey üzerinde psikolojik etkilerinin olduğu görülmektedir. Bu etkilerden biri de COVID-19 korkusudur. Bu araştırmada COVID-19 korkusunu spiritüel iyi oluş açısından incelemek amaçlanmıştır. Ayrıca COVID-19 korkusu cinsiyet, yaş aralığı, eğitim, gelir seviyesi, yakınında COVID-19 tanısı alan birinin olup olmadığı ve medeni durum değişkenleri çerçevesinde de incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubu uygun ve kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ile seçilen 474 (261 kadın, 213 erkek) yetişkin bireyden oluşmuştur. Araştırma yöntem olarak ilişkisel tarama modelidir. Veriler Demografik Bilgi Formu, Spiritüel İyi Oluş Ölçeği ve COVID-19 Korkusu Ölçeği kullanarak elde edilmiştir. Araştırmada tanımlayıcı istatistikler, bağımsız gruplar için t testi, ANOVA, Pearson Korelasyon testi ve regresyon analizi yapılmıştır. Grup karşılaştırma analizleri kadınların daha yüksek koronavirüs korkusu bildirdiklerini ortaya koymuştur. Lisansüstü eğitimli olanlar diğer eğitim düzeylerine sahip olanlara göre anlamlı ölçüde daha düşük koronavirüs korkusu bildirirken, koronavirüs korkusu katılımcıların yaş aralığına, gelir seviyesine, medeni durumuna göre farklılık göstermemiştir. Korelasyon analizi sonuçlarına göre, koranavirüs korkusu ile spiritüel iyi oluş ve spiritüel iyi oluşun alt boyutu "aşkınlık" arasında negatif korelasyon; spiritüel iyi oluşun alt boyutu "anomi" arasında pozitif korelasyon bulunmuştur. Regresyon analizi, "anomi"nin koronavirüs korkusunu pozitif yönde yordadığını göstermiştir. Araştırmanın bulguları ilgili alan yazın çerçevesinde tartışılmıştır.

Telif hakları gereğince yayın erişime kapalıdır. Yayın yayıncı tarafından erişime açık ise bağlantılar kısmından ulaşılabilmektedir.