Gelişmiş Arama

Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.authorDemirtaş, Mehmet
dc.date.accessioned2015-02-05T09:54:36Z
dc.date.available2015-02-05T09:54:36Z
dc.date.issued2014
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12723/1537
dc.description.abstractFethini müteakip artmaya başlayan İstanbul’un nüfusu XVI. ve XVII. yüzyıllarda büyük bir sayıya ulaşmıştı. Dolayısıyla başkenti beslemek devlet için ciddi bir mesele halini almıştır. Braudel, “1660- 1661-1673 yıllarına ait rakamlar, onun geçen yüz yıldakinin aynı olan iştahının boyutları hakkında konuşmaktadırlar. Kent günde 300-500 ton buğday tüketmekte, bu tüketim 133 fırına iş sağlamaktadır”1 demek suretiyle, şehrin beslenmesinin zorluğuna ve büyük önem taşıdığına vurgu yapmaktadır. Yine, III. Selim devrinde, İstanbul’un gündelik ekmek ihtiyacı için on beş bin okka una ihtiyaç duyulduğu tahmin edilmektedir. Bu un İstanbul’daki fırınlara dağıtılarak ekmek yapılmaktaydı.en_US
dc.description.abstractİstanbul 29 Mayıs Üniversitesi Senatosunun 22.06.2020 tarihli ve 2020/14-5 sayılı Açık Bilim Politikası gereğince erişime açılmıştır.
dc.language.isoturen_US
dc.publisherİstanbul 29 Mayıs Üniversitesi; İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür A.Ş.en_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.titleİstanbul Fırınlarının Buğday ve Un İhtiyacının Karşılanmasında Görülen Usulsüzlükler ve Uygulanan Yaptırımlaren_US
dc.typearticleen_US
dc.institutionauthorDemirtaş, Mehmeten_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster