İstanbul Fırınlarının Buğday ve Un İhtiyacının Karşılanmasında Görülen Usulsüzlükler ve Uygulanan Yaptırımlar
Özet
Fethini müteakip artmaya başlayan İstanbul’un nüfusu XVI. ve XVII. yüzyıllarda büyük bir sayıya ulaşmıştı. Dolayısıyla başkenti beslemek devlet için ciddi bir mesele halini almıştır. Braudel, “1660- 1661-1673 yıllarına ait rakamlar, onun geçen yüz yıldakinin aynı olan iştahının boyutları hakkında konuşmaktadırlar. Kent günde 300-500 ton buğday tüketmekte, bu tüketim 133 fırına iş sağlamaktadır”1 demek suretiyle, şehrin beslenmesinin zorluğuna ve büyük önem taşıdığına vurgu yapmaktadır. Yine, III. Selim devrinde, İstanbul’un gündelik ekmek ihtiyacı için on beş bin okka una ihtiyaç duyulduğu
tahmin edilmektedir. Bu un İstanbul’daki fırınlara dağıtılarak ekmek yapılmaktaydı. İstanbul 29 Mayıs Üniversitesi Senatosunun 22.06.2020 tarihli ve 2020/14-5 sayılı Açık Bilim Politikası gereğince erişime açılmıştır.
